ΑΦΡΟΔΙΣΙΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ - ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ

Τα αφροδίσια νοσήματα ή τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (Sexually Transmitted Diseases, STDs), αποτελούν μείζον πρόβλημα Δημόσιας Υγείας σε παγκόσμια κλίμακα.

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα κατέχουν μια από τις υψηλότερες θέσεις στους δείκτες νοσηρότητας και οι συνέπειες τους, όπως ο θάνατος, η στείρωση, η νεογνική νοσηρότητα, η ανάπτυξη καρκίνων ή ευοδωτική επίδραση σε άλλες λοιμώξεις μπορεί να έχουν καταστροφικές επιπτώσεις σε εκατομμύρια ανθρώπους.

Η εμφάνιση της HIV λοίμωξης και η ραγδαία επέκτασή της υπογράμμισαν με μεγαλύτερη ένταση την αναγκαιότητα ελέγχου των STDs. Η διαπίστωση της διευκόλυνσης της μόλυνσης από HIV τόσο από τα ελκωτικά, όσο και από τα φλεγμονώδη STDs, αποκάλυψε τη στενή συσχέτιση της HIV και των άλλων σεξουαλικών μεταδιδόμενων λοιμώξεων.

Τα αφροδίσια νοσήματα ή τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα έχει αποδειχθεί ότι μεταδίδονται μέσω της σεξουαλικής πρακτικής.

Η μετάδοση αυτή όμως, είναι άλλοτε δεδομένη και άλλοτε δυνητική. Τα ΣΜΝ είναι:

Σύφιλη
Μαλακόν έλκος
Γονοκοκκική ουρηθρίτις (βλεννόρροια)
Αφροδίσιο ή βουβωνικό λεμφοκοκκίωμα (νόσος Nikolas- Favre)
Βουβωνικό και αφροδίσιο κοκκίωμα
Μη γονοκοκκικές ουρηθρίτιδες
Φθειρίαση εφηβαίου
Ηπατίτιδα -Β
Οξυτενή κονδυλώματα
Έρπητας γεννητικών οργάνων
Ηπατίτιδα –C
Μολυσματική Τέρμινθος
AIDS

Υπάρχει δυνατότητα πρόληψης από τα ΣΜΝ
Γενικώς, η τεχνολογία της προφύλαξης από STDs και HIV βασίζεται στη χρήση μεθόδων φραγμού.
Στον όρο αυτόν περιλαμβάνονται φυσικοί και χημικοί φραγμοί και συνδυασμοί τους.
Στους φυσικούς φραγμούς υπάγονται το ανδρικό και γυναικείο προφυλακτικό, το διάφραγμα, ο σπόγγος και τα καλύμματα του τραχήλου της μήτρας.
Στους χημικούς φραγμούς κατατάσσονται σπερματοκτόνα, απολυμαντικά- αντισηπτικά, αντιμικροβιακά και αντιικά τοπικά σκευάσματα.

ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ

Tα κονδυλώματα είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενη πάθηση, η οποία οφείλεται στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (Human Papilloma virus - HPV). Ο κυριότερος παράγοντας της μετάδοσης της HPV λοίμωξης είναι η μη χρήση προφυλάξεων κατά τη σεξουαλική επαφή (η χρήση προφυλακτικού αν και μειώνει σημαντικά δεν αποκλείει όμως 100% την πιθανότητα μετάδοσης). Άλλοι παράγοντες που παρουσιάζουν θετική συσχέτιση με τη μετάδοση του ιού και την εμφάνιση κονδυλωμάτων είναι η συχνή εναλλαγή συντρόφων και οι σεξουαλικές συνήθειες.

Η ύπαρξη διαφόρων παθήσεων και καταστολής του ανοσολογικού μας συστήματος μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη των κονδυλωμάτων. Παραδείγματα αποτελούν κάποιες συστηματικές παθήσεις (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης) και λοιμώδεις παθήσεις (π.χ. AIDS, σύφιλη).

Από την αρχική στιγμή της λοίμωξης από τον ιό των κονδυλωμάτων HPV ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός έως ότου η νόσος εκδηλωθεί. Η χρονική περίοδος αυτή μπορεί να διαρκέσει από λίγες εβδομάδες έως και ένα χρόνο. Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που ενώ έχουν μολυνθεί από τον ιό των κονδυλωμάτων δεν εμφανίζουν κλινικά την πάθηση. Αυτοί ανήκουν στην ομάδα των ασυμπτωματικών φορέων και είναι ικανοί να μεταδώσουν την πάθηση.
Τα κονδυλώματα μπορεί να θυμίζουν στο γυμνό μάτι κουνουπίδι σε μικρογραφία, είτε ελιά (σπίλος). Μπορεί να είναι επίπεδα ή ανάγλυφα και να έχουν χρώμα ροζ, άσπρο ή καφέ. Πολλές φορές δεν προκαλούν πόνο ή ενόχληση και έτσι το πρόβλημα δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό από τον πάσχοντα, ενώ άλλες φορές προκαλούν αίσθημα κνησμού ή τσούξιμο στην περιοχή που εμφανίζονται.

Στον άνδρα τα κονδυλώματα εμφανίζονται κατά μήκος του πέους, στη βάλανο, στην ουρήθρα, στους όρχεις, στον πρωκτό, αλλά και στην περιοχή του εφηβαίου και την ευρύτερη περιγεννητική περιοχή.

Στη γυναίκα τα κονδυλώματα εμφανίζονται στα έσω ή έξω χείλη του αιδοίου, στην κλειτορίδα, στην περιοχή του κόλπου, καθώς επίσης και στην περιοχή του πρωκτού.

Τα κονδυλώματα προκαλούν αλλοιώσεις (καλοήθεις και κακοήθεις) στο δέρμα και στους βλεννογόνους της περιοχής του γεννητικού συστήματος ή/και της περιοχής του πρωκτού όπου εμφανίζονται. Μπορεί να είναι οξυτενή (ανευρίσκονται στους βλεννογόνους), βλατιδώδη (ανευρίσκονται κυρίως στο κερατινοποιημένο επιθήλιο) ή κηλιδώδη (ανευρίσκονται στους βλεννογόνους). Για να χαρακτηριστεί η λοίμωξη HPV κλινική, θα πρέπει να υπάρχει οποιαδήποτε αλλοίωση που να είναι ορατή με γυμνό μάτι.

Έως σήμερα έχουν απομονωθεί και ταυτοποιηθεί περισσότεροι από εκατό γονότυποι του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), οι οποίοι και αναφέρονται με το νούμερό τους. Οι 40 από τους γονότυπους αυτούς ευθύνονται για τη μόλυνση από κονδυλώματα. Τα κονδυλώματα διακρίνονται σε «υψηλού κινδύνου» και «χαμηλού κινδύνου», με βάση την εμπλοκή τους στην καρκινογένεση. Είναι πλέον τεκμηριωμένο ότι η λοίμωξη από υψηλού κινδύνου γονότυπους του ιού αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, καθώς και του καρκίνου του πρωκτού.
Πρόκειται για νόσο, η οποία παρουσιάζει υποτροπές και γι’ αυτό είναι πολύ βασικό το άτομο που έχει μολυνθεί από τον ιό των κονδυλωμάτων να κάνει συχνά επανεξέταση.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΩΝ

Η θεραπευτική αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων επικεντρώνεται στη θεραπεία των συμπτωμάτων της μόλυνσης. Στις θεραπευτικές μεθόδους περιλαμβάνονται η τοπική επάλειψη με αντινεοπλασματικά φάρμακα, όπως η ποδοφυλλίνη ή η 5-φθοριουρακίλη, η imiquimod, ο καυτηριασμός, η εξαίρεση των κονδυλωμάτων με laser ή η κρυοχειρουργική αφαίρεσή τους.

Παρά τη θεραπεία τα κονδυλώματα μπορούν να επανεμφανιστούν σε σύντομο χρονικό διάστημα σε γειτονικές ή πιο απομακρυσμένες περιοχές, προκαλώντας διαφορετικής συχνότητας υποτροπές.

Το εάν θα υπάρξει υποτροπή ύστερα από τη θεραπεία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η θεραπευτική αντιμετώπιση, η έκταση της μόλυνσης, ο τύπος του ιού, η εξαίρεση της βλάβης επί υγειών ορίων, η άμυνα του οργανισμού, ο τρόπος ζωής, το κάπνισμα, οι λοιμώδεις παθήσεις ή οι παθήσεις του ανοσοποιητικού.